POSLEDNJI POZDRAV LEGENDI: Sahrana Dude Ivkovića

Danas je na Novom Groblju u Beogradu sahranjen legendarni košarkaški stručnjak Dušan Duda Ivković.

Kovčeg sa telom Ivkovića donet je na Novo Groblje gde će počivati u porodičnoj grobnici. 

Sin i supruga Dude Ivkovića su neutešni i nisu prikrivali emocije.

Foto: Novosti/N.P./D.B.

Dušan Duda Ivković je preminuo u četvrtak 16.septembra u 78.godini života od posledica vode u plućima i herpesa dok je juče održana komemoracija u Skupštini Srbije. 

Trener CSKA Dimitris Itudis je stigao prvi na sahranu svog trenerskog idola.

Sahrani na Novom Groblju prisustvovali su i velikani srpske i svetske košarke kao što su: Dejan Bodigora, Vasilis Spanulis, Mića Berić, Kosta Perović, Marko Kešelj, Nenad Krstić, Novica Veličković,Pero Antić, Dejan Radonjić, Dragan Kićanović i drugi. 

Pored košarkaških velikana tu su i Ivica Dačić, glumac Goran Sultanović i mnogobrojne poznate ličnosti.

Foto: Novosti/N.P./D.B.

Kovčeg na sahrani nosili su: Danilović, Paspalj, Rađa, Divac, Zdovc i Željko Obradović koji je kum pokojnog Dude.

Biografija

Dušan Ivković je rođen 29. oktobra 1943. u Beogradu. Zavoleo je košarku uz starijeg brata Slobodana Pivu Ivkovića, u vreme dok se ona još igrala na šljaci. Kao i Slobodan, prvo je igrao košarku (1958-68), a zatim napravio prve trenerske korake u Radničkom (1968-78), koji je u to vreme bio četvrti klub u Beogradu, posle OKK Beograda, Crvene zvezde i Partizana.

Foto: N. Paraušić

 

Diplomirao je na Rudarsko-geološkom fakultetu u Beogradu, ali je još za vreme studija odlučio da je košarka njegov put, a trenerski posao njegov poziv. Trenersko dokazivanje počeo je po povratku sa odsluženja vojnog roka 1971, kada je preuzeo juniorskim tim Radničkog koji je vodio do titule juniorskog prvaka Jugoslavije.

Dušan Ivković je svoju celu igračku karijeru, od 1958. do 1968. proveo u Radničkom, koji se tada takmičio u prvoj ligi Jugoslavije.

Ivković je preuzeo Partizan u sezoni 1978 i vodio ga dve sezone. Već prve sezone 1978/1979. Ivković je sa Partizanom osvojio prvenstvo Jugoslavije, Kup Jugoslavije i Kup Radivoja Koraća.

Trenersku karijeru nastavio je u grčkom Arisu. U Jugoslaviju vratio 1982. preuzevši prvim tim Radničkog, a zatim je vodio Šibenku u periodu od 1984. do 1987. godine. Bio je pomoćnik selektor reprezentacije Jugoslavije Krešimira Ćosića na Svetskom prvenstvu 1986. i Evropskom prvenstvu 1987. u Atini.

Od 1987. tri sezone proveo je na klupi Vojvodine. Ivković je nasledio Ćosića na mestu selektora Jugoslavije i sa njom osvojio srebrnu medalju na Olimpijskim igrama 1988. u Seulu. i zlatne medalje na Evropskom prvenstvu 1989. u Zagrebu, Svetskom prvenstvu 1990. u Argentini i Evropskom prvenstvu 1991. u Rimu.

Posle tri godine u Vojvodini, postao je trener PAOK-a. U međuvremenu se raspala Jugoslavija, a reprezentaciji SRJ je bilo onemogućeno da se takmiči od 1992. do 1995. U ovom klubu je bio do 1994. kada preuzima Panionios koji je vodio dve sezone. Godine 1996. pozvali su ga čelnici velikog Olimpijakosa pa je do 1999. bio šef njihovog stručnog štaba, da bi od tog leta do 2001. vodio AEK iz Atine.

Od 2002. do 2007. je radio u glavnom gradu Rusije, Moskvi. Prve tri sezone je proveo u CSKA a druge dve u Dinamu. Nakon toga se vratio u reprezentativnu košarku i od 2008. do 2013. je vodio reprezentaciju Srbije. Od 2012. do 2014. je po drugi put vodio Olimpijakos i sa njima je osvojio Evroligu u sezoni 2011/12.

U leto 2014. postao je trener turskog Anadolu Efesa. Sa njima je ostao do aprila 2016. kada je dobio otkaz.

U julu 2016. objavio je da završava svoju trenersku karijeru.

Posle oproštajne utakmice u Atini, u decembru 2017. magazin "Nedeljnik" proglasio ga je za ličnost godine.